Co to znaczy sprawiedliwie w relacji?

On zara­bia, ona wycho­wu­je dzie­ci. Ona zara­bia, on sie­dzi z dziec­kiem. Ona gotu­je w tygo­dniu, on w week­en­dy. On wycho­dzi „na ryby” raz na mie­siąc, ona „na zaku­py” raz na tydzień.

Co jest waż­niej­sze? Jego zara­bia­nie, czy Two­je ogar­nia­nie domu? A może odwrot­nie? Two­ja pra­ca i ogar­nia­nie domu czy jego pra­ca i wyjazd „na ryby”?

Jak zmie­rzyć wkład, któ­ry wno­si się do rela­cji?

Mate­ma­ty­ka jest kró­lo­wą nauk, ale nie wszyst­ko da się mate­ma­tycz­nie wyli­czyć i zmie­rzyć.

Mało tego: wszy­scy czu­ją pod­skór­nie, że o COŚ tu cho­dzi, ale nazwać nie potra­fią. A ponie­waż nie potra­fią, to chcie­li­by wyli­czyć.

 
A najlepiej, jeśli byłby sprawiedliwie

Ja raz w tygo­dniu, Ty raz w tygo­dniu. Ja gotu­ję 3 dni i Ty gotu­jesz 3 dni. Kto gotu­je w ten jeden pozo­sta­ły dzień tygo­dnia?

Ja gotu­ję dwa dania, a Ty nie możesz goto­wać tyl­ko jed­ne­go, bo to nie­spra­wie­dli­we.

Ja dziec­ko zawo­żę, Ty je przy­wo­zisz. Ja obie­ram kar­to­fle, Ty mar­chew­kę.

Ja ście­ram kurze, Ty myjesz pod­ło­gi.. i okna!

Żeby było po rów­no.

Tak się nie da i dosko­na­le o tym wiesz.

Powiem Ci, o co tu cho­dzi. Tu nie cho­dzi o wyli­cze­nia mate­ma­tycz­ne.

I tu mi pew­nie powiesz, że wszyst­ko jest waż­ne. To, co On wno­si, to, co Ty wno­sisz i Cie­bie to, co piszę nie doty­czy.

Okej, w porząd­ku.

Jed­nak wie­le kobiet ma myśli typu: Zawsze robię wię­cej niż on. 

I cza­sem te myśli pro­wa­dzą do kłót­ni i nie­po­ro­zu­mień. I czę­sto lub tyl­ko cza­sem czło­wiek chce, żeby w jakiś spo­sób było spra­wie­dli­wie.

W rela­cji cho­dzi o POCZUCIE, że wno­si­my po rów­no.

O wewnętrz­ne poczu­cie rów­no­ści, któ­re jest indy­wi­du­al­ne, subiek­tyw­ne i zmie­nia się w zależ­no­ści np. od nasze­go nastro­ju i sił fizycz­nych. Takie, któ­re jest zależ­ne od naszych potrzeb, któ­re mamy w danym momen­cie.

Spra­wie­dli­wość to poczu­cie, a nie mate­ma­tycz­na rów­ność. Rozu­miesz?

Odrzuć wyliczenia, a poczuj…

Czy masz poczu­cie, że Two­ja pra­ca jest tak samo waż­na i war­ta jak jego?

Zapy­taj go, czy ma poczu­cie, że Two­ja i jego pra­ca są rów­nie war­to­ścio­we?

Każ­dy „wyce­nia” według swo­je­go poczu­cia.

Jeśli masz poczu­cie, że nie jest spra­wie­dli­wie mię­dzy Wami, to pomyśl: jakie Two­je potrze­by są nie­za­spo­ko­jo­ne?

Sprawiedliwie, czyli każdemu według potrzeb

Za każ­dym razem kie­dy usły­szysz: To nie­spra­wie­dli­we! Zatrzy­maj się i pomyśl: Jakie potrze­by są w tej sytu­acji nie­za­spo­ko­jo­ne?

I zamiast doma­gać się spra­wie­dli­wo­ści, poga­daj o potrze­bach.

Zwy­kle ludzie potrze­bu­ją w tego typu sytu­acjach:

- zro­zu­mie­nia,

- wysłu­cha­nia,

- zoba­cze­nia,

- doce­nie­nia.

I mają POCZUCIE, że tego nie dosta­ją, lub dosta­ją za mało. Mają poczu­cie, że dużo dają, ale nie dosta­ją w zamian.

O potrze­bach się roz­ma­wia. Idzie się do swo­je­go part­ne­ra i mówi:

Słu­chaj, mam POCZUCIE, że wno­szę więcej/mniej niż TY. To, oczy­wi­ście, tyl­ko poczu­cie, ale potrze­bu­ję o tym poroz­ma­wiać.
Bar­dzo chcia­ła­bym, żebyś TY….
Zale­ży mi na tym, żebym mogła….
Żebym była w sta­nie…
To dla mnie waż­ne, żeby­śmy my….

I nad potrze­ba­mi pra­cu­je się tak dłu­go, aż zmie­ni się Two­je POCZUCIE.

Tego Ci z ser­ca życzę.

M

Osią­gnę­łaś suk­ces zawo­do­wy, ale Two­ja rela­cja kule­je? Od daw­na się nie rozu­mie­cie i mija­cie, a może jeste­ście na skra­ju roz­sta­nia?

Jeśli mimo to nadal chce­cie być razem i zale­ży Wam na napra­wie Waszej rela­cji – umów się ze mną na kon­sul­ta­cję. 

Dzię­ki pra­cy ze mną ponow­nie zacznie­cie się wspie­rać, rozu­mieć, mieć wspól­ne cele i będzie­cie mieć szan­sę na powrót do szczę­śli­wej rela­cji.

Zapra­szam Cię do kon­tak­tu. Napisz do mnie na adres: kontakt@marzenakopta.pl